Kiedy dowiedziałam się, że moi rodzice wykorzystali pieniądze przeznaczone na moje wykształcenie na inne cele, byłam wstrząśnięta. To nie tylko zniszczyło moje plany na przyszłość, ale także doprowadziło do konsekwencji prawnych.
Moja babcia Marta zawsze była dla mnie inspirującym przykładem. Złamała tradycje rodzinne, zdobyła wykształcenie i została lekarzem. Mówiła: „Nie pozwól nikomu odebrać ci pragnienia wiedzy”.
Mama często mówiła, że w naszej rodzinie kobiety powinny być przede wszystkim matkami i żonami, a nie naukowcami. Ale babcia Marta zawsze twierdziła, że wykształcenie to wolność.
Przed swoją śmiercią babcia otworzyła konta oszczędnościowe dla wszystkich kobiet w naszej rodzinie, aby pomóc im w nauce. Jednak moi rodzice uznali te pieniądze za dostępne środki, które mogli wykorzystać.
Zapewniali mnie, że pieniądze na moje wykształcenie są na moim koncie i nikt ich nie ruszy. Ale kiedy babcia zmarła, wciąż wierzyłam, że jej prezent otworzy mi drzwi do przyszłości.
Pilnie się uczyłam, nie wątpiąc, że pieniądze na naukę będą zawsze dostępne. Ale kiedy przyszłam do banku, żeby wypłacić środki na pierwszy semestr, okazało się, że pieniędzy nie ma. Pozostała kwota była znacznie mniejsza niż powinna.
Skontaktowałam się z bankiem i szybko zorientowałam się, że pieniądze zostały wykorzystane. Rodzice przyznali, że wydali je na wesele mojego brata. Byłam w szoku, ale mama powiedziała, że to były środki na potrzeby rodziny i że „sobie poradzę”.
Było mi bardzo przykro, że moi własni rodzice nie szanowali obietnic babci i nie rozumieli, jak ważne dla mnie było to wykształcenie. Nalegałam, że pieniądze były przeznaczone na naukę, a nie na ich potrzeby.
Przy porządkowaniu rzeczy babci znalazłam testament z ważnym zapisem prawnym: jeśli pieniądze zostały niewłaściwie wykorzystane, miałam prawo do ich odzyskania.
Opowiedziałam rodzicom o aspekcie prawnym tej sprawy, a oni byli wstrząśnięci. Kiedy mój adwokat poinformował ich, że mogę wnieść sprawę do sądu, zaczęli się opierać. Mama powiedziała, że będzie to hańba dla rodziny, ale ja pozostałam pewna swojej decyzji.
„Gdybyście poprosili o pieniądze, mogłabym pomóc” — powiedziałam im.
Ostatecznie rodzice zwrócili mi pieniądze, bojąc się konsekwencji prawnych. Udało mi się kontynuować naukę i zdobyć wykształcenie, które nie było dla mnie tylko wiedzą, ale również sposobem na życie, w którym to ja decyduję o swoich celach i ścieżkach.
To doświadczenie nauczyło mnie, że nawet w najtrudniejszych sytuacjach warto stać na swoim i bronić swoich praw. Zrozumiałam, że pomimo wszystkich trudności, mogę zmienić swoje życie i przyszłość.
