Rok później urodził się nasz syn. Nie kocham nikogo na tym świecie bardziej niż jego. Kiedy mój syn skończył 2 lata, mąż odszedł od nas i poszedł do innej kobiety.
Mój syn wychował się bez ojca, teraz ma 11 lat. Kilka dni temu, kiedy poszedł na trening, postanowiłam posprzątać jego sypialnię. Otworzyłem szufladę, żeby wyjąć brudne ubrania, ale znalazłem list. Po przeczytaniu od 2 dni nie odzyskuję przytomności, bez przerwy płaczę…
Jak przygotować dziecko do przeniesienia do szkoły średniej
W liście napisano:
„Tato, nie masz pojęcia, ile razy pytałem o ciebie mamę. Mam już 11 lat i każdego dnia, kiedy idę na mecz piłki nożnej, widzę, jak inne dzieci przychodzą z ojcami, żeby pokazać, jak dobrze grają, i brakuje mi takiej radości.
Za każdym razem, gdy wracam do domu z treningu, myślę o tym, dlaczego mnie zostawiłeś, dlaczego nie miałeś dość siły, aby wziąć za mnie odpowiedzialność. Dlaczego odszedłeś?
Nawet nie wyobrażasz sobie, jak często cię potrzebowałem, jak często próbowałem wyrzucić cię z myśli, nie wiesz, jakie to trudne.
Tato, prawie nic o Tobie nie wiem, ale skoro piszę ten list, to znaczy, że Ci przebaczyłem. Musiałam już zmęczyć mamę zadawaniem pytań o Ciebie i nie chcę już tego robić, bo po naszej rozmowie mama za każdym razem płacze. Nie masz pojęcia, jak dobra jest moja mama.
Nie chcę mówić o Tobie źle i oskarżać, chcę Ci tylko powiedzieć, że nie jestem przepełniona złośliwością wobec Ciebie.
Pustkę, którą we mnie pozostawiłeś, wypełnił mój dziadek. Swoją drogą, nigdy nie powiedział o tobie nic złego. Był dla mnie jak drogi ojciec.
Mój dziadek nauczył mnie być silnym, dążyć do tego, co najlepsze, walczyć o swoje marzenia i nigdy się nie poddawać. Tato, może nie jesteś godzien, żebym cię tak nazywał, ale wiedz, że ci wybaczam. Dzięki Twoim działaniom stałem się silniejszy, nauczyłeś mnie przebaczać. Mam nadzieję, że będziesz szczęśliwy i będziesz mieć rodzinę tak dobrą jak moja.
Tapeta słońce, zachód słońca, sylwetki, mama, syn картинки на рабочий стол, sekcja настроения – скачать:
Mój syn zawsze był dla mnie dzieckiem, ale teraz rozumiem, że jest już dojrzałym, świadomym człowiekiem, znającym wartości życia. Jestem z niego bardzo dumny.
